27 Nisan 2011 Çarşamba

Kedi Sevgisi

Köpekleri sevmek kolaydır, kedileri sevmek ise sabır ister. Biraz başını kaşıyıp, yemek verdin mi sana kendini teslim eder, şirinlik üstüne şirinlik yapar. Ertesi gün birde bakmışsın umurunda değilsin, başkasının peşinde dolanıyor. Ama kucağına gelip gırıl gırıl sırnaşmaları yok mu işte ozaman üzerindeki bütün gerginlik, stres yok oluverir birden.

Hepsinin kişilikleri, huyları farklı farklıdır. Aman kedi işte demeye gelmezler. Kimi çok meraklı, kimi hımbıl, kimi kibar... (Saydıklarımın üçü de çevremde mevcut:) )

Bize denk gelen ise "meraklı" oldu. Belediyenin sahipsiz kediler için yaptığı barınakta dolanırken bırakıverdiler bu yaramazı. Tir tir titriyordu, ama kafese uzattığımız elimize önce kafasını sürttü sonra ise oyun oynamaya çalışarak beceriksiz hareketlerle pati atmaya başladı. Ozaman karar verdik, bu yaramazla birlikte ayrılacaktık oradan.

2 senedir bizimle. Başlarda birbirimize alışmamız biraz zor oldu, ama şimdi onsuz olamıyoruz. Dilimizde hep "bizim çocuk" farklı farklı bir sürü ismi var. Biri ne kadar çok ismi varsa okadar çok seviliyor demişti, sanırım doğru :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder